प्रदेश नम्बर – ३ मकवानपुर जिल्लाको थाहा नगरपालिका ४ मा जन्मिएका अभिराज खाती अन्जान हाल काठमाण्डौको कलङ्किमा बस्दै आएका छन् ।

सानै देखि साहित्य, संगित र अभिनयमा रुचि भएका उनले अहिलेसम्म ‘कस्तो अचम्म’, ‘सोल्टिनी’, ‘१६ दुना ८’ र आफैले निर्माण गरेको ‘हल्ला होकि ठट्टा’ नामक टेलिसिरियलहरूमा अभिनय गरिसकेका छन् । यस्तै ‘गाउछु प्रभु तिम्रै लागि’ बोलको गीतमा आवाज पनि दिएका छन् ।
नेपाली साहित्यमा बिगत छ बर्ष देखि निरन्तर लागिरहेका उनले कथा, कबिता, गीत, गजल, मुक्तक बिधामा कलम चलाउने गरेका छन् । उनले लेखेको ‘पानी पर्यो’ बोलको गीत अस्मिता अधिकारिको आवाजमा रेकर्ड भैसकेको छ भने भिडियोको तयारी भईएरहेको छ ।

उनका हालसम्म गजल मुक्तक र कबिता गरेर आधा दर्जन भन्दा बढी संयुक्त संग्रहहरू प्रकाशित भइसकेका छन् भने केही प्रकाशनको तयारीमा छन् । उनि पछिल्लो समय उपन्यासको तयारीमा लागेका छन् ।

उनि थाहा कला केन्द्र, मेगा टेलिभिजन, नाइस टेलिभिजन, जायोन मिडिया, भाषा साहित्य समाज, थाहा सकृय युवा क्लब र दमक साहित्य मन्चबाट सम्मानित भएका छन् ।

हाल थाहा कला केन्द्र र पालुङ साहित्य मन्चमा आबद्ध रहेका उनै अभिराज खाती अन्जानका तीन कविता साताको साहित्यमा प्रस्तुत गरेका छौँ ।

……………
अनाथको सपना

यो गर्मी महिना पनि मेरो लागि
आमा जस्तै लाग्छ
अब केही महिना कठ्याङरिनु पर्दैन
मेरा यी कलिला शरिरले
अब म ढुक्कले सुत्न सक्छु
रुखको फेद र
मन्दिरका पेटिहरूमा
अनि देख्ने छु सपना आमाको
काखमा निदाएको
बाबाको हात समाएर हिडेको
सपनाबाट मलाई नबिउँझाई दिनु होला
फेरि गुम्नेछन मेरा सपनाका बुबा आमा
अनि गुम्नेछन बुबाको हात र आमाको काख
हुनेछु फेरि एक्लै उही चिसो भुईँमा
बग्ने छन् फेरि पिडाको सागरहरू
बिन्ती मलाई नबिउँझाई दिनु होला
तपाईंलाई त बिपनामा सबैले माया गर्छन्
मलाई त सपनामा सबैले माया गर्छन्
त्यसैले निदाउन चाहान्छु
बिपनिको घृणा बिर्सेर सपनिको
माया पाउन चाहान्छु
सपनामा टन्न खाएर बिपनिको
भोक मेटाउन चाहान्छु
म बिउँझिए भने
दुःख दिनेछन मेरा यि पेटले
फेरि भौतारिनु पर्छ
फालेका र जुठा खाने कुराहरु खोजिमा
कासः मैले देखेको सपना बिपना र
मैले भोगेको बिपना सपना भैदियोस्
आखिर अनाथले रमाउने भनेको
सपनामा मात्रै हो
बिपनामा त घृणा, जुठा खाने कुरा र
चिसो भुइ नै रहेछ
त्यसैले मलाई बिन्ती
नबिउँझाइ दिनु होला
……………..
चुरोटको ठुटो

माइला दाईले खाएर फालेको सानो
चुरोटको ठुटोबाट
ठूलो ठूलो ठूलो हुँदै
दन्की रहेकोछ जङ्गल भरी आगोको ज्वालाहरू

आकाश माथी उडिरहेका सेता धुँवाहरूमा
आइरहेको छन् निर्दाेष पशुपन्छी र
अमुल्य जडिबुटीहरूको गन्ध

गुन्जिरहेको छ जिउँदै जल्दै गरेको
हरिणको चीत्कार
बिलौना गर्दैछिन् सन्तान गुमाएकी
कोहिली चरी

मासिदै छन् अमुल्य रुखहरू
उजाड हुदैछ्न् सुन्दर बस्तिहरू
जल्दैछन् जिबित लासहरू
थपिदैछन चिहानहरू

पारी बसेर हेरिरहेका छन् माइला दाई
आफ्नै घर तर्फ बढिरहेको
आगोको मुस्लाहरू
सम्झिए परिवार
सम्झिए धन सम्पती र गाईगोरु
आगो आयो घर जल्यो गाईगोरु जल्यो
खरानी भयो
अनि सम्झिए
त्यो
चुरोटको सानो ठुटो

सानो गल्ती ठूलो बिनाश
त्यसैले चुरोटको ठुटा जथाभावी नफालौँ
यसले ठूलो बिनाश त गर्छ नै
आफ्नै उठिबास पनि लगाउन सक्छ

………………..

फरक यति हो

म जहाज चडेर परदेश गएको मान्छे
फर्किदा पनि जाहाज नै चडेर फर्किएको छु
फरक यति मात्रै हो
जादा सिटमा बसेर
रमाइला दृश्यहरु हेर्दै
मिठा मिठा खानेकुरा खादै
रमाइला गफ गर्दै
उज्ज्वल भविश्यको मिठो
सपना देख्दै गएको थिए
फर्किदा आँखा बन्द गरेर
चुपचाप कहिले नउठने गहिरो
निद्रामा बिना सपना
मस्त निदाएर फर्किएको छु
म जादा पनि एयरर्पाेर्टमा
आफन्त आएका थिए
म फर्किदा पनि आफन्त
एयरर्पाेर्ट आएका छन्
फरक यति मात्रै हो
जादा छोड्न आएका थिए
छिट्टै भेट्ने र रमाइलो गर्ने आशा साथ
अन्तिम बिदाईका
हात हल्लाएका थिए
फर्किन त छिट्टै फर्किए
तर ती आफन्तलाई कहिले
नदेख्ने र कहिले नबोल्ने गरेर
वृद्ध बा ले कान्छा म मरे भने
दागबत्ती दिन झिट्टै आउनु भनेका थिए
बा म फर्कन त छिट्टै फर्किएको छु
तर फरक यत्ती हो
म दाग बत्ती दिन होइन
लिन आएको छु
म जादा पनि प्यारी रोएकी थिइन
म फर्कदा पनि प्यारी रोइरहेकी छिन
फरक यति मात्रै हो
जादा उनको आँसु पुछ्न सक्थे
फर्किदा सक्दिन
पहिले उनिसङ्ग बोल्न सक्थे अहिले सक्दिन
जाने बेला छिट्टै आनुस भनेकी थिइन
आउन पनि छिट्टै आए तर
फरक यत्ती मात्रै हो जादा मान्छे भएर गएको थिए
आउदा मुर्दा बनेर