मोरङ केराबारीकी अस्मिता भट्टराई गजल लेखनमा सक्रिय नाम हो । बिशेषगरि साहित्यको गजल बिद्यामा कलम चलाउन मन पराउने भट्टराई सामाजिक कार्यमा समेत सक्रिय रहदै आएकी छिन् ।

स्नातक अन्तिम वर्षको परीक्षा दिएर बसेकी भट्टराई केरावारी साहित्य तथा कला बिकास केन्द्रको कोषाध्यक्ष समेत हुन् । साहित्यमा सामाजिक विषयबस्तु उठान गर्न समेत पाइने भएकाले र आफ्ना मनमा उब्जिएका भावनाहरू कलम मार्फत पोख्न पाइने भएकाले पनि उनि साहित्यसँग नजिक छिन् ।

विभिन्न साहित्यिक कार्यक्रमहरुमा आफ्ना गजल प्रस्तुत गरिसकेकी उनै अस्मिता भट्टराईका तीन गजल साताको साहित्यमा प्रस्तुत गरेका छौ ।

अस्मिता भट्टराई

……….
जसरी खुकुरीको चोट अचानोले सहनुपर्छ
घाम, पानी, हुरि सबै घरको छानोले सहनुपर्छ

फल लागेको रुखमा झटारो हान्नेले सोच्दैन
हागाबाट छुटिनुको पीडा दानाले सहनुपर्छ

जस्तै अपराध गरेपनि पैसाले जोगाउँछ तिम्लाई
कानुन त गरिबको लागि हो, सानोले सहनुपर्छ

धित मरुन्जेल खान पाएको छैन यी पेटहरूले
अबदेखि मुरीको साटो यो मानोले सहनुपर्छ

आमालाई सहरको हस्पिटल सम्म बोकेर लानुछ
मैले भन्दा भारी बोकेको दुख गानोले सहनुपर्छ
……….
थाहा हुँदाहुँदै पनि रहरहरू पाल्न नपरोस
टुटेका सपनाहरू आगोमा बाल्न नपरोस

महोदय, सम्बन्ध चुरोट जस्तो पनि नबनोस
पहिला ओठले चुसेर कुल्चिदैँ फाल्न नपरोस

कामना छ नराम्रो बानी वर्तमानमै थाहाहोस
भबिष्यमा बनिदै गरेको सम्बन्ध ढाल्न नपरोस

उ भन्छ यसपालि आमालाई कपडा किनिदेउ
पोहोरको दँशैमा जस्तो चोली टाल्न नपरोस

मन किन यतिसम्म कडा बनाउँछन मान्छेहरू
नरम बनाउन हड्डीलाई जस्तै गाल्न नपरोस
……….
मान्छे मरुन, बाँचुन के वास्ता सहरमा
बेरोजगारी रिसाएनी फरक पर्दैन घरमा

मोटरसाइकल किनिदिने सपना सजाउँदै
बुबा हिड्दैछन एउटा बैशाखीको भरमा

दिनरात घर लिपेर हैरान भएकी आमा
पक्की घरको चित्र बनाउँछिन बगरमा

दुःख भएनी दाईलाई परदेश पठाएनन
एउटै छोरो फर्केर नआउला भन्ने डरमा

बाँकी रहेका एकहल गोरु पनि बेचियो
फुस हटाइ जस्ता लगाउने बहिनीको रहरमा
……….
अस्मिता भट्टराई
केराबारी, मोरङ